ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ: "Όταν ο Χριστός ξαναστρώνεται, φίλτατε..."

Πέμπτη, 31 Δεκεμβρίου 2009

Όταν ο Χριστός ξαναστρώνεται, φίλτατε...

ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ:

Όπα!

Ανώνυμος είπε...

καλυτερα μα μη ν τα λεμε δημοσια τα προβληματα μας..αρκει που ο Θεος βλεπει..ολοι περναμε μαρτυρια ..ασηκωτα βασανα..τι να πω...κουραγιο

31 Δεκεμβρίου 2009 3:36 π.μ.


Ο Blogger P. MICHALOPOULOS είπε...

Όπα, αγαπητέ ανώνυμε φίλε!

Γεια χαρά νταν, και τα κουκιά μπαγλάν, άμα λάχει να πούμε! :-)

Α, ...και καλή χρονιά, ...παρεμπιπτόντως!

φιλικά,

Παναγιώτης

Υ.Γ.

Όταν ο Χριστός ξαναστρώνεται, φίλτατε, τότε η μούγκα, ...είναι δειλία και προδοσία!..

31 Δεκεμβρίου 2009 3:50 π.μ.



Ο Blogger P. MICHALOPOULOS είπε...

Η υπόθεση αυτή εδώ, αγαπητέ ανώνυμε, δεν είναι ένα συνηθισμένο οικογενειακό πρόβλημα, ένα πρόβλημα κλεισμένο σε τέσσερις τοίχους… Είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό…

Ο άνθρωπος αυτός, είχε μια δημόσια δράση: Ήταν από τα νιάτα του (από το 1965) ένα ενεργό μέλος της Εκκλησίας, ήταν διακεκριμένος Κατηχητής…

Δημόσια δε, έκανε γνωστή και την πρόθεση του να παντρευτεί, όταν το αποφάσισε, και ήταν απόλυτα σαφής: ζητούσε χριστιανή σύζυγο… Ως τέτοια δε, του παρουσιάστηκε αυτή η κυρία… Ο άνθρωπος είχε τους ενδοιασμούς του και την απέφευγε, αλλά η κυρία τον κυνηγούσε (τρελά ερωτευμένη όπως δήλωνε), επίμονα, πέντε ολόκληρα χρόνια, μέχρι να τον καταφέρει να την παντρευτεί το 1987…

Σιγά – σιγά όμως, όταν τα δυο τους παιδιά μεγάλωσαν και μπήκαν στην εφηβεία, η κυρία που τα επηρέαζε όλη μέρα στο σπίτι (είχε πάρει πρόωρη σύνταξη με 15 χρόνια υπηρεσίας) τα προσκολλούσε δημαγωγικά κοντά της και τα έστρεφε μεθοδικά και συστηματικά εναντίον του πατέρα… Πρόδωσε την υπόσχεση της για μια χριστιανική οικογένεια, που μια τέτοια οικογένεια είχε φτιάξει ο πατέρας μέχρι τότε, και άρχισε να την καταστρέφει… Βλέπετε, ο πατέρας δεν είχε ερείσματα (για να μην πω βύσματα) στην εκκλησία, αλλά αντίθετα είχε και διωγμούς από αυτήν, για το ότι δεν ήταν ποτέ διαπλεκόμενος αλλά αντίθετα έλεγχε και τα κακώς κείμενα…

Η κυρία, όμως, βρήκε στηρίγματα σε φίλες της που ήταν παράδειγμα προς αποφυγή (άθεες, με διαλυμένες οικογένειες, κ.λπ.), και τις έκανε συμβούλους της… Εγκατέλειψε συζυγική κλίνη και τράπεζα και «συζούσε» με τα παιδιά της, στα άλλα δωμάτια του σπιτιού… Έτσι την δασκάλεψαν να γίνει: Λυσιστράτη! Στο σχολείο δε της μικρής (στο Λύκειο) τον γιο έστελνε σαν κηδεμόνα όταν δεν μπορούσε να πάει αυτή… Τον γιο, που ήταν πια και φοιτητής…

Πίστευε η κυρία, ότι η πολεμική της αυτή, στο να τον εκμηδενίσει σαν οικογενειάρχη, δεν θα είχε αντίδραση αφού ο άνθρωπος ήταν του Θεού και θα καθόταν (όπως νόμιζε) να σταυρώνεται (αυτός και οι χριστιανικές του ιδέες, και η υπόληψη του) στα μουγκά…

Ο άνθρωπος όμως, άρχισε να διαμαρτύρεται όταν έφτασαν στο σημείο να του μπλοκάρουν το Ιντερνετ για να μην ακούγεται η δική του, η χριστιανική φωνή, στις επικοινωνίες που είχε… Έπρεπε το ιντερνετ του σπιτιού να χρησιμοποιείται πια μόνο για τα πορνό τους … Τι να κάνει ο άνθρωπος; Έπαιρνε τους δρόμους, για να βρει κάποιο μαγαζί με ιντερνετ για να στείλει κάποιο μέηλ, κάποια επιστολή του με την ιδεολογία του στον Τύπο…

Έφτασαν ακόμα, μετά, στο σημείο να τον χτυπούν κιόλας οι… οικιακοί του! Μια μέρα, δε, μετά από ένα καράτε χτύπημα που δέχτηκε στο αυτί από τον γιο, βγήκε τρομαγμένος από το σπίτι για να ζητήσει βοήθεια στο δρόμο… Αυτό, εξέθεσε την κυρία που για να του κλείσει επιτέλους το στόμα, συνωμότησε με τα παιδιά της και τον έκλεισε με ψευδείς καταγγελίες στο… Δρομοκαϊτειο!

Αλλά ο λόγος του Θεού, δεν δένεται, ούτε και ο άνθρωπος του Θεού μουγγαίνεται…

Εκεί, στο Δρομοκαΐτειο εξέθεσε τα γεγονότα, περιέγραψε το δράμα του (ήταν Πάσχα του 2006) και γρήγορα αφέθηκε ελεύθερος… Και ελεύθερος πλέον, αλλά και με δική του σύνταξη (μετά από μακρά ανεργία, μέσα σε ένα χρόνο)… Συνταξιούχος πλέον, από το 2007. Αυτή η οικονομική του ανεξαρτησία του έδωσε τη δυνατότητα να έχει τα εργαλεία (υπολογιστές, κλπ) για να μπορεί να συνεχίσει το έργο του το χριστιανικό…

Νομίζετε ότι ο διάβολος θα παραιτείτο; Αντίθετα, λύσσαξε περισσότερο… Τώρα στόχος της σπείρας που λεγόταν οικογένεια του, ήταν να καρπωθεί την σύνταξη του, για να τον σπρώξουν ξανά στην εξουθένωση… Είχαν λέει τα πολιτικά μέσα, ήταν λέει κυβέρνηση αυτοί, ενώ ο πατέρας (έτσι του έλεγαν) είναι ένα ανθρωπάκι που το μόνο «βύσμα» του (του έλεγαν) ήταν να πάει στην εκκλησία για να ανάψει ένα κεράκι, ο «κακομοίρης»! Τέτοια και τόση η κακία και η αλαζονεία τους…

Τότε ο άνθρωπος, άρχισε να δημοσιοποιεί το πρόβλημα του μέσα από μια ιστοσελίδα που είχε…

Έτσι, όταν η σπείρα τον οδηγούσε στις αστυνομίες και στις εισαγγελίες με νέες ψευδολογίες εναντίον του, ο άνθρωπος είχε πλέον φωνή… Δεν ήταν το άφωνο (από το σοκ) πρόβατο που ήταν τότε, που (ξαφνικά, απροσδόκητα και χωρίς να φταίει σε τίποτε) τον έκλειναν στο Δρομοκαΐτειο… Τι έκανε; Όταν τον εδίωκαν οι «δικοί» του, πάταγε πλέον ένα κουμπί, αυτό του εκτυπωτή του υπολογιστή του (με τις τελευταίες αναρτήσεις του μπλογκ του), και αμέσως είχαν οι αστυνόμοι και οι εισαγγελείς, μια πλήρη εικόνα των θυτών του, της… φαμίλιας!..

Αυτή η δημοσιότητα, λοιπόν, του έχει δώσει την ελευθερία του μέχρι σήμερα… Μέχρι και τώρα που σας γράφει και το σχόλιο αυτό!..

31 Δεκεμβρίου 2009 5:46 π.μ.

http://xairete.blogspot.com/2009/12/blog-post_8458.html

Δρομοκαΐτειο

Διαβάζω, σήμερα:

[…] …Συγκεκριμένα ως επαγγελματίες ψυχικής υγείας καταγγέλλουμε τον τρόπο με τον οποίο οδηγούνται οι ασθενείς μετά από εισαγγελική παραγγελία στο εφημερεύον ψυχιατρικό νοσοκομείο ή στα εξωτερικά ιατρεία ενός γενικού νοσοκομείου που εφημερεύει για ψυχιατρικά περιστατικά. Εφόσον πρόκειται για εισαγγελική παραγγελία οδηγείται με συνοδεία αστυνομικών οργάνων. Είναι δηλαδή υποχρεωμένη η αστυνομία να μεταφέρει τον ασθενή προς εξέταση στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφερθεί ότι σε όλες τις πολιτισμένες χώρες αυτή την παρέμβαση την κάνει ομάδα επιστημόνων αποτελούμενη από ψυχίατρο, ψυχολόγο, νοσηλευτή ψυχικής υγείας και κοινωνικό λειτουργό. Σε κάποιες περιπτώσεις ζητείται η παρουσία της αστυνομίας η οποία είναι «διακριτική». Αυτή η πολυκλαδική ομάδα λοιπόν είναι που αξιολογεί την κατάσταση του ασθενή και παρεμβαίνει προκειμένου να διαχειριστεί την κρίση.

Τον ειδικό ρόλο αυτής της συγκεκριμένης πολυκλαδικής ομάδας δυστυχώς στην Ελλάδα τον αναλαμβάνει η αστυνομία χωρίς τη συμβολή κανενός επαγγελματία ψυχικής υγείας, η οποία συλλαμβάνει τον ασθενή και τον οδηγεί με το περιπολικό στο Τ.Ε.Π. Αρκετές φορές βέβαια μεσολαβεί και η πολύωρη παραμονή τους στα κρατητήρια της αστυνομίας. Ο ασθενής έτσι βιώνει τη βία και τον εγκλεισμό πριν ακόμη οδηγηθεί σε κάποια υπηρεσία υγείας που έχει ανάγκη.

Η συγκεκριμένη τακτική φυσικά αρκετές φορές από μόνη της έχει σαν επακόλουθο την επιδείνωση των συμπτωμάτων του ασθενή και την εκδήλωση βίαιης και επιθετικής (ουσιαστικά αμυντικής) συμπεριφοράς τόσο πριν όσο και κατά τη εισαγωγή του στο τμήμα. Η βία και ο εγκλεισμός παράγουν βία. Παράλληλα τον στιγματίζει ως «επικίνδυνο». Στην Ελλάδα λόγω της έλλειψης υπηρεσιών κοινοτικής παρέμβασης το ποσοστό της ακούσιας νοσηλείας ψυχικά ασθενών ξεπερνάει το 55% με 60% των περιπτώσεων που εισάγονται. […]

Για το Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΥ.ΝΟ.ΨΥ.ΝΟ. – Ε.Σ.Υ. του Νομού Αττικής
Πρόεδρος, Γεώργιος Αβραμίδης Γραμματέας, Ειρήνη Παρή


ΣΧΕΤΙΚΟ:

Τρίτη, 03 Νοεμβρίου 2009

Βγάζει τρελό τον πατέρα της, γιατί τη συμβουλεύει να κόψει τα ναρκωτικά!

Η πρωταγωνίστρια της ταινίας «Mean Girls», επιθυμεί να λάβει ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του ίδιου της του πατέρα, Michael Lohan… Δήλωσε πως δεν τον θέλει στην ζωή της…

Στο προφίλ της στην ιστοσελίδα ‘Twitter’ έγραψε: «Ο πατέρας μου είναι τρελός και ποτέ δεν υποστήριξε την οικογένειά του, παρά μόνο μας απειλούσε. Θα έπρεπε να βρίσκεται πίσω από τα σίδερα της φυλακής». Η ίδια δήλωσε πως την επόμενη φορά που θα πάει για ψώνια, θα «ψωνίσει» ένα νέο επίθετο, μια και δεν θέλει να έχει καμία σχέση με τον Michael.

Ο πατέρας της όμως δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια, αλλά απάντησε στις δηλώσεις της κόρης του, λέγοντας πως προσπαθεί να την βοηθήσει να ξεφύγει από τον εθισμό της στα χάπια. Συγκεκριμένα εξήγησε: «Θέλω η κόρη μου να σταματήσει τα φάρμακα. Δεν τα χρειάστηκε ποτέ στην ζωή της. Δεν θα κάτσω απλά να την βλέπω να πεθαίνει. Ας με μισήσουν τώρα, αλλά μετά θα με λατρέψουν, αφού θα της αλλάξω την ζωή».

Πηγή: gossip-tv.gr

Μια παρόμοια περίπτωση έχω, κι εγώ, υπόψη μου…

Ήταν που λέτε ένας πατέρας που είχε δυο παιδιά: μια κόρη και ένα γιο. Τα μεγάλωνε με χριστιανικές αρχές στις οποίες έδειχνε να συμφωνεί και η σύζυγος του, η οποία για να τον πείσει να την παντρευτεί τον κυνηγούσε 5 χρόνια υποδυόμενη την χριστιανή…

Όταν όμως τα παιδιά μπήκαν στην εφηβεία, άρχισαν οι κακές εξωτερικές επιρροές να χαλάνε τον χαρακτήρα τους… Και να μερικά χαρακτηριστικά περιστατικά:

1. Ο γιος, παραπονιόταν (ενώ πήγαινε γυμνάσιο ακόμα) ότι σε άλλα σπίτια υπήρχαν πιο προοδευτικοί γονείς που ψωνίζουν, λέει, πορνο-ταινίες από το βίντεο-κλαμπ, ενώ ο δικός του πατέρας «λογόκρινε» την τηλεόραση του σπιτιού, αλλάζοντας κανάλι σε ακατάλληλα για τα παιδιά του έργα…

2. Αλλά και η κόρη (5 χρόνια μικρότερη του γιου) άρχισε κάποτε (γυμνασιόπαιδο πια κι αυτή) να μισεί τον πατέρα της όταν αυτός διαμαρτυρόταν για το ότι όταν τα παιδιά του έπαιρναν στο δωμάτιο τους την τηλεόραση (είχαν μια συσκευή) μετά την έβρισκε ρυθμισμένη να πιάνει πειρατικά κανάλια ροζ τηλεφώνων με γυναίκες να αυνανίζονται…

3. Καπάκι στο μίσος, και, η σύζυγος! Η σύζυγος, που υπερασπιζόταν με πάθος την κόρη της (με την οποίαν έμενε πια στο ίδιο δωμάτιο εγκαταλείποντας εκδικητικά τον πατέρα) ισχυριζόμενη ότι τα κανάλια αυτά, …«βγαίνουν μόνα τους»!..

4. Ο γιος, πάλι, έγινε μια μέρα έξω φρενών (στο Λύκειο πια) όταν ο πατέρας του ζήτησε εξηγήσεις όταν έπεσαν από τη τσέπη του μπουφάν του γιου διαφημιστικά έντυπα για… δονητές!..

5. Αργότερα δε, όταν ο γιος αποφοίτησε από το Λύκειο και μαθήτρια Λυκείου ήταν πια η αδελφή του, αυτός, εμφανιζόταν σαν Κηδεμόνας της στο σχολείο. διότι αυτόν ήθελε η κόρη, και όχι τον πατέρα…

6. Δεν ήθελαν τον πατέρα, στο σπίτι του οποίου έμεναν, και που του έριχναν και φάπες και κλωτσιές…

7. Μια μέρα ο γιος, μετά από παρότρυνση της μητέρας χτύπησε με καράτε πίσω από το δεξιό αυτί τον πατέρα, ο οποίος πατέρας τρομαγμένος (μην τον αποτελειώσουν) βγήκε από το σπίτι φωνάζοντας «βοήθεια», πριν σωριαστεί λιπόθυμος σε κάτι μπάζα, εκεί, μπροστά στο κρεοπωλείο απέναντι από το σπίτι… Ο κρεοπώλης μάλιστα τηλεφώνησε στο 166, ενώ κάποιοι άλλοι γείτονες στην άμεση δράση… Το πλήρωμα δε του περιπολικού που κατέφθασε έκανε αυστηρές συστάσεις στο γιο για τη βίαιη αυτή συμπεριφορά του… Ήταν μάλιστα η μέρα που παντρευόταν ο νεαρός γείτονας του διπλανού σπιτιού, και ο τραυματίας πατέρας έγινε οικτρό θέαμα σε τόσο κόσμο με το αυτί του να έχει γίνει (από το καράτε του γιου) σαν μια μεγάλη… μελιτζάνα!!!..

8. Η μητέρα τότε, άρχισε να ανησυχεί για την εικόνα αυτή των παιδιών της που άρχισε πλέον να βγαίνει προς τα έξω… Άρχισε ακόμα να ανησυχεί, και για το ενδεχόμενο να αποκληρώσει ο πατέρας τα παιδιά του…

9. Τότε δημιουργήθηκε η σπείρα! «Ήρθε η ώρα να πάρουμε τα όπλα» δήλωσε η μητέρα!!!.. Τα όπλα τους δε, ήταν (όπως οι ίδιοι καυχιόνταν), και, πολιτικά…

10. Ζήτησαν από τον πατέρα να τους γράψει το σπίτι του, το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο που του είχε απομείνει (όλα τα άλλα τους τα είχε δώσει από πολύ πριν) και όταν εκείνος αρνήθηκε, τότε, κατάφεραν να εκδώσουν εισαγγελική εντολή (με χίλια δυο ψέματα) ότι τάχα εκείνος ήταν ο βίαιος και ο παράλογος, έως και επικίνδυνος, στο σπίτι, και να τον κλείσουν στην Αγία Μαρκέλλα, στο Δρομοκαΐτειο!!!..

http://xairete.blogspot.com/2009/11/blog-post_3808.html


ΣΧΕΤΙΚΟ:

Πέρασε καιρός από τότε, φτάσαμε στην άνοιξη του 2005, όταν η σύζυγος επέστρεψε σπίτι από μια δουλειά της σε ένα σπίτι όπου τσακώθηκε (έκανε την μπέιμπυ σίτερ, και τη διώξανε).

Γύρισε στο σπίτι (νωρίς το πρωί, αφού πήγε και την απολύσανε) γύρισε λοιπόν νευριασμένη, νευρίασε ακόμα περισσότερο που είδε τον σύζυγο της χαρούμενο και γαλήνιο διότι άκουγε κάτι χριστιανικά τραγούδια, και μετά από λίγη ώρα βλέπει ο μέχρι τότε ειρηνευμένος άνθρωπος, βλέπει να ανοίγει με ορμή η πόρτα του δωματίου του και να μπαίνει μέσα ένας αγριεμένος αστυνομικός τον οποίον είχε φέρει η σύζυγος του (για να εκδικηθεί αυτόν για το περιστατικό που είχε στο σπίτι εκείνο), ένας φουριόζος αστυνομικός λοιπόν, με εισαγγελική εντολή, για να τον πάει στο ψυχιατρείο, διότι η σύζυγος με διάφορα ψέματα είχε καταφέρει να πείσει ότι είναι επικίνδυνος στο σπίτι. Στο σπίτι στο οποίο έτρωγε και από το γιο του ξύλο (το γιο που φοβόταν μήπως τον αποκληρώσει), στο σπίτι που παρά τις πιέσεις και τις απειλές τους δεν υπέκυπτε για να τους το γράψει!..

Ακολούθησε η επί ένα και μισό περίπου μήνα παραμονή του στο ίδρυμα που τον πήγαν (ήταν εκεί και τη Μεγάλη Εβδομάδα, αν λέει κάτι αυτό σαν συμβολισμός), από το οποίο δεν μπορούσαν να του δώσουν εξιτήριο νωρίτερα (τα τεστ ήταν εντάξει) διότι, όπως του έλεγαν οι ψυχολόγοι εκεί, τους έδενε τα χέρια, η εισαγωγή του με εισαγγελική εντολή... Του έδιναν όμως πολύ τακτικά άδειες.

Ειδοποιήθηκε λοιπόν η σύζυγος για το εξιτήριο του η οποία στενοχωρήθηκε πολύ (αλώνιζαν στο μεταξύ στο σπίτι, και είχαν κέρδος από το φαγητό του), στενοχωρήθηκε που θα ήταν και πάλι πλήρως ελεύθερος, και παρά το ότι ο γιατρός που τον είχε «χρεωθεί» την διαβεβαίωνε ότι είναι μια χαρά, εκείνη (ξαφνιασμένη από την σύντομη σχετικά απελευθέρωση του) τον παρακαλούσε να δώσει ένα εξιτήριο που να λέει ότι δεν είναι καλά ώστε να διεκδικήσει με αυτό μια πρόωρη (αναπηρική του) σύνταξη!!!.. Αλλά ο γιατρός δεν της έκανε τη χάρη να παίξει το τρελό αυτό παιχνίδι της.

Σε ένα χρόνο από τότε, η αίτηση του για συνταξιοδότηση (κανονική με 10.000 ένσημα) έγινε δεκτή από το ΙΚΑ το οποίο επίσπευσε τις διαδικασίες μετά από σχετική έκκληση του στην οποία διεκτραγωδούσε το μαρτύριο του: Ξύλο (ψυχικό κυρίως, καθημερινό), και πείνα (την μπουκιά από το στόμα, του έπαιρναν), αλλά και διωγμός αφού του έλεγαν να φύγει από το σπίτι διότι το δωμάτιο του θέλει να το κάνει γραφείο της η κόρη...

Στην αρχή λοιπόν του καλοκαιριού αυτού (2007) άρχισε η συνταξιοδότηση του και τότε η σύζυγος προθυμοποιήθηκε να τον πάρει μαζί της στις διακοπές, της οικογένειας «της», μια που τώρα θα μπορούσε να πληρώνει όλα τα έξοδα.

Είχε ήδη γλυκαθεί από την απλοχεριά του («τι κουβαρντάς που είσαι, άντρα μου», του έλεγε) όταν μέσα σε δυο μήνες ξόδεψε στο σπίτι όλα τα αναδρομικά (πέντε μηνών) που είχε πάρει από το ΙΚΑ. Τα δε χαρτονομίσματα των 50 ευρώ που τους έδινε, τα έπαιρναν σαν στραγάλια. Τους έδωσε χρήματα να πάρουν το καλύτερο ψυγείο, αλλά χρήματα και για κλιματιστικό στα δωμάτια τους για τον επερχόμενο καύσωνα.

Μια μέρα ο γιος, ο Π..., του είπε και μια «καλημέρα», και ο πατέρας, από τη χαρά του, του αγόραζε ό,τι του ζητούσε, όπως μια επίπεδη μεγάλη οθόνη για να βλέπει καλύτερα τις ταινίες που συνέχεια (!!!) κατέβαζε από το Ίντερνετ, αλλά και άλλα πολλά δώρα του έκανε. Τους έβγαζε δε και έξω για τραπέζωμα.

Στην σύζυγο δε, έδωσε χρήματα να πληρώσει όλους τους λογαριασμούς που χρωστούσε, αλλά όπως έμαθε μετά δεν τους εξόφλησε όλους (έκανε «μπάζα»), και σε κάποια φάση, του ζητούσε ξανά και ξανά χρήματα για το λόγο αυτό.

Στο μεταξύ, αυτός ξόδεψε κάποια χρήματα για να ζήσει πιο άνετα, να φάει ένα φαγητό της προκοπής, αλλά και σε γιατρούς (οδοντιάτρους, ορθοπεδικούς, και ρευματολόγους) διότι είχε παραμελήσει πολύ την υγεία του τον τελευταίο καιρό ως «σταυρωμένος» από την ιδία του την οικογένεια.

Αυτό (να έχει και αυτός χρήματα για προσωπικά του έξοδα) δεν άρεσε στη σύζυγο (θυμήθηκε τον παλιό «καλό» εαυτό της, από τότε με το γλαστράκι του βασιλικού) και άρχισε πάλι τις σκηνές, διαμαρτυρόμενη ότι θέλει περισσότερα χρήματα από αυτόν για την οικογένεια «της» με την οποία εξακολουθούσε να... «συζεί» στα άλλα δωμάτια του σπιτιού, μακριά του - χωρισμένη - στην ουσία (αν και δίπλα του, τοπικά).

Της πρότεινε τότε, να πληρώνει τα μισά από τους λογαριασμούς του σπιτιού, (ήδη από την αρχή του καλοκαιριού δεν έτρωγε από το φαγητό της μια και δεν το επιθυμούσε η σύζυγος, και επιβαρυνόταν ο ίδιος να ψωνίζει και να μαγειρεύει), αλλά η σύζυγος μαινόμενη του απάντησε ότι τα θέλει όλα, και ότι θα τον πάει στον εισαγγελέα για να διεκδικήσει όλη τη σύνταξη του, διότι έχει λέει πολλά έξοδα και δεν τις φτάνουν τα δικά της περιουσιακά στοιχεία (το ενοίκιο που εισπράττει, η σύνταξη της, οι μεγάλες εκτάσεις στο νησί της, αυτές που κληρονόμησε, κ.λπ.), διότι στο μεταξύ αγόρασε και αυτοκίνητο στον κανακάρη της ο οποίος είχε δηλώσει ότι χωρίς Ι.Χ. δεν αξίζει να πηγαίνει στη σχολή του, τόσο μακριά που είναι στον... ίδιο νομό!!!..

(Από το εξαφανισμένο ιστολόγιο μου, τα "χαιρετίσματα")

http://oikogeneiakos.blogspot.com/2008/08/blog-post.html



ΣΧΕΤΙΚΟ:

Τρίτη, 27 Απριλίου 2010

Ποιος ψυχίατρος θα τολμήσει...