Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

"KYRIA" ELENH

"KYRIA" ELENH: Η ΕΤΙΚΕΤΑ ΜΑΣ

Αριστερό κλικ στη φωτογραφία, σας πάει στο θέμα...

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

ΑΡΧΕΙΟ: ΔΑΠ/ΝΔΦΚ

ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ
Θα θυμάσαι Σταυρούλα, πρόσφατα (πριν δυο χρόνια) που ένα «καλόπαιδο» οργανωμένο στην φοιτητική παράταξη του κόμματος αυτού (ΔΑΠ/ΝΔΦΚ) απειλούσε τον χριστιανό πατέρα του ότι έχει «τα μέσα» να τον κλείνει όποτε θέλει σε ίδρυμα… αν δεν υπάκουε στις απαιτήσεις τους (μαζί και η μαμά, μαζί και η αδελφή) να φύγει από το σπίτι του για να αλωνίζουν αυτοί!

«Είμαστε κυβέρνηση εμείς» έλεγε στο καημένο το γεροντάκι, το «καλόπαιδο»! «Εσύ, τι βύσμα έχεις, γερό; Το μόνο σου βύσμα είναι να πας στην αγία Βαρβάρα Αργυρούπολης στην ενορία, και να ανάψεις ένα κεράκι, κακομοίρη»!..


Ανάρτηση από τον P. MICHALOPOULOS στο XAIRETE τη 10 Δεκέμβριος 2008 10:06 μμ



http://xairete.blogspot.com/2008/12/xairete.html

ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Ο Μιχαλόπουλος, αποδείχθηκε Ντον Μπόσκο, αγαπητή «mia»!

ΔΙΑΒΑΖΩ: 
"Αποκαλύψεις για το μοναστήρι της Λιονάκη"

http://www.newsbomb.gr/apokalupseis/story/neares-monaxes-egkataleipoun-to-monastiri


ΣΧΕΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΥΡΟΜΟΥΣΤΑΚΑΚΗ:

1.
Σε γυναικειο μοναστηρι, ηγουμενη (και οχι ηγουμενος) δεν πρεπει να ειναι υπευθυνος? Και ενας παπας να ερχεται μονο και μονο για να κανει την λειτουργια και να φευγει αμεσως? Ψιλα γραμματα μαλλον, γιατι οπως φαινεται εχει αλλαξει νοημα εδω και χρονια η λεξη : μοναστηρι.
(Σήμερα 13:15 από χρήστη Βασια)

2.
1. ΔΙΑΒΑΖΩ: «Επισκεφθήκαμε τότε τον ακόλουθο του αρχιεπισκόπου Κρήτης και ζητήσαμε τη βοήθειά του. Εκείνος κούνησε το κεφάλι του και μας είπε: "πάλι τα ίδια κάνει αυτός;"».
ΣΧΟΛΙΑΖΩ: Ωραία βοήθεια τους έδωσε η Εκκλησία της Κρήτης! Αλλά αφού "κάνει τα ίδια", τότε πώς τον έχουν ηγούμενο τον άνθρωπο αυτό, εκεί στην Κρήτη, και μάλιστα μέσα σε γυναίκειο μοναστήρι; 
2. ΔΙΑΒΑΖΩ: « Έφερε μαζί της τα ερωτικά γράμματα και όλα τα δώρα που της είχε κάνει.». 
ΣΧΟΛΙΑΖΩ: Γιατί τα έφερε μαζί της; Ήταν ακόμα ερωτευμένη, κι αυτή, με τον ηγούμενο και δεν μπορούσε να τα αποχωριστεί; Διότι αν τα έφερε αυτή η ανώνυμη μοναχή (που λένε ότι έφυγε κι αυτή) για να τον καταγγείλει δημόσια, τότε γιατί δεν το έκανε; Ποιος δηλαδή ξέρει τι λένε αυτά τα γράμματα (εσωτερική αλληλογραφία είχαν μέσα στο μοναστήρι;), και τι ήταν ακριβώς αυτά τα δώρα;
3. ΔΙΑΒΑΖΩ: «Μέχρι τον εισαγγελέα έχουν φτάσει οι καταγγελίες για τη δράση του μοναχού Απόστολου» 
ΣΧΟΛΙΑΖΩ: Πότε και από ποιον έγιναν οι καταγγελίες και με τι στοιχεία; Και τι έκανε ο εισαγγελέας; Μήπως τα θεώρησε «ράδιο αρβύλα» όλα αυτά, όπως και τις καταγγελίες της μάνας της Λιονάκη που έλεγε ότι ο ηγούμενος δίνει ναρκωτικά στις κοπέλες; 
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Μόνο ότι γύριζε... και πορνοταινίες ο ηγούμενος στο μοναστήρι, μόνο αυτό δεν σκέφτηκαν να πουν! Αλλά τέτοιες ταινίες γύριζε η ηθοποιός Λιονάκη, πριν την απαγκιστρώσει από αυτόν τον διάβολο ο ηγούμενος. Μήπως λοιπόν όλες αυτές οι καταγγελίες είναι μεθοδεύσεις του διαβόλου, δηλαδή του πορνο-συστήματος που ο ηγούμενος αυτός το χτύπησε τόσο θεαματικά;
(Σήμερα 13:45 από χρήστη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ)

3.
Επιτελους βγηκε η αληθεια στη φορα! Καλα που γλιτωσαν τα κοριτσια.
(Σήμερα 13:48 από χρήστη Χωρίς Όνομα)

4.
@ 13:48 ...«Επιτέλους βγήκε η αλήθεια στη φόρα», ...του ράδιο αρβύλα! «Καλά που γλίτωσαν τα κορίτσια», οι μοναχές, που το - τάχα - ρεπορτάζ το... "αποκλειστικό", λέει ότι... γύρισαν σπίτι τους έχοντας στις βαλίτσες τους, ...τις λίρες από τα τάματα των πιστών!..
(Σήμερα 13:58 από χρήστη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ)

5.
Κύριε Φρόλο, εσάς δεν σας έχει πει κανένας ότι οι πιο διευθαρμένοι άνθρωποι είναι συνήθως οι παπάδες? Δεν είναι καινούργια ανακάλυψη. Συμβαίνει χρόνια τώρα!
(Σήμερα 14:14 από χρήστη mia)

6.
Τους διεφθαρμένους παπάδες, αγαπητή «μια», ΑΥΤΟΥΣ καταγγέλλουν τα ιστολογία μου, και οι παρουσίες μου στα διάφορα φόρα, χρόνια τώρα. Δεν ανέχομαι όμως τις γενικεύσεις, δεν ανέχομαι να καίγονται μαζί με τα ξερά, και, τα χλωρά. Δεν είμαι ιεροκατήγορος! 
(Σήμερα 14:20 από χρήστη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ)

7.
Τόσο πολύ λοιπόν επιθυμούμε την ίντριγκα, το μέλι στο ψωμί των δημοσιογράφων;;; Τι είδους αποκάλυψη είναι αυτή, όταν δεν περιλαμβάνει πλουραλισμό απόψεων;;; Οι απόψεις των ανθρώπων που έχουν επισκεφτεί το μοναστήρι αυτό της Παναγίας της Θεογεννήτορος(και όχι της Λιονάκη, όπως είναι ο τίτλος του "άρθρου" για να πουλήσει) γιατί αποσιωπώνται;;; Αφού μια δημοσιογραφική έρευνα πρέπει σύμφωνα με την αρμόζουσα δεοντολογία να παρουσιάζει και τις δύο πλευρές, γιατί σε εμάς παρουσιάζουν ΜΟΝΟ τη μια; Όλοι οι άνθρωποι γνωρίζουμε ότι στην εκκλησία υπάρχουν κληρικοί που προσπαθούν και το αντίθετο. Όλοι έχουμε μάτια και βλέπουμε. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος προσπαθεί και βοηθάει όλο τον κόσμο με αυταπάρνηση, ακολουθώντας τις εντολές του Θεού. Χωρίς καμία προσπάθεια επιβολής της αποψής μου, οφείλουμε όλοι νομίζω να αναρωτηθούμε γιατί συμβαίνει να μας πλασάρουν μόνο τη μια μεριά, την πιο χυδαία την πιο αρνητική, για να γυρίσουμε μετά να πούμε: "τελικά είχα δίκιο. Όλοι στην Εκκλησία άχρηστοι είναι και κάνουν κακό στον κόσμο. Καλά κάνω εγώ και δεν πιστεύω". Θα σε ρωτήσω λοιπόν: "Κάνεις καλά και δεν πιστεύεις για να φταίνει κάποιες φήμες πολλές φορές τελείως αβάσιμες και υποκειμενικές;" Ακόμα και αν οι κληρικοί ή οι μοναχοί κάνουν λάθη και αυτοί ως άνθρωποι, το επίκεντρο και ολόκληρη η εκκλησία είναι μόνον ο Χριστός και η ορθοδοξη πίστη. Ας μην παραπλανούμαστε λοιπόν!!! Δες με τα δικά σου μάτια, άκουσε με τα δικά σου αυτιά, σκέψου με το ΔΙΚΟ σου μυαλό και μετα πράξε όπως νομίζεις.
(Σήμερα 14:37 από χρήστη ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ)

8.
@ 14:37 ...Αυτή είναι η "δημοσιογραφία του κώλου" αγαπητή Ευαγγέλια. Η κατευθυνόμενη, ή πλαστή δημοσιογραφία! 
Την δεκαετία του ΄60 ήμουν παρών σε ένα μεγάλο εκκλησιαστικό γεγονός. Τα συμβάντα εκεί, συνηγορούσαν υπέρ των θέσεων μια μεγάλης εκκλησιαστικής προσωπικότητας. Η κοινή γνώμη ανέβαζε τον άνθρωπο αυτόν μέχρι τα άστρα του ουρανού, και δικαίως! Ήταν λοιπόν εκεί, και ένας γνωστός μου δημοσιογράφος (με ήξερε από το βιβλίο μου «Γράμματα Διαμαρτυρίας») ο νεαρός τότε κ. Τάκης Καμπύλης από τα Νέα, για να καλύψει το γεγονός. Την άλλη μέρα όμως που διάβασα το σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας, είδα ότι τίποτε αληθινό δεν περιγραφόταν αλλά μόνο ψέματα, ψέματα δυσφημιστικά για τον εκκλησιαστικό αυτόν άνδρα που σας έλεγα! Βρήκα τότε τον δημοσιογράφο και τον ρώτησα γιατί παρουσίασε μια τόσο ψευδή εικόνα του γεγονότος, και εκείνος μου απάντησε λυπημένος, ότι αυτός την αλήθεια έγραψε, αλλά το άρθρο που δημοσιεύτηκε ήταν αλλαγμένο από τον αρχισυντάκτη, και το μόνο που έμεινε ήταν η υπογραφή του!..
(Σήμερα 14:56 από χρήστη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ)
 
9.
Και μια και ανέφερα το βιβλίο μου «Γράμματα Διαμαρτυρίας», αγαπητή «μια», έχω να σου πω ακόμα ότι .....μέχρι το 2005, κανένας δεν τολμούσε να τα βάλει με τους παπάδες! Μόνο ο Μιχαλόπουλος έγραφε, και τις επιστολές του τις φιλοξενούσαν οι εφημερίδες και τα περιοδικά. ....Μέχρι τότε, που από την επιστολογραφία πέρασε στην ραδιοφωνία. Έβγαινε ζωντανά στο τηλέφωνο κάθε βράδυ στο σταθμό «Φλας», στην εκπομπή της κ. Νανάς Τσόγκα η οποία έβαζε τραγούδια και ενδιάμεσα μιλούσε στον αέρα, το τηλέφωνο, με τους ακροατές της. Το ανακάλυψα τυχαία, και έκανα έτσι και εκεί, έντονη, την παρουσία μου! Η αποδοχή του κόσμου ήταν απρόσμενα θετική και ιδιαίτερα συγκινητική. Η ίδια δε η ραδιοφωνική παραγωγός τόλμησε να πει «Δηλαδή, ήρθε η ώρα για την μεγάλη ανατροπή κ. Μιχαλόπουλε, και αυτή θα γίνει από την εκπομπή μου;». Της εκμυστηρεύτηκα τότε στον αέρα, ότι μας κρυφακούνε και ό,τι λέμε οι δυο μας ζωντανά στον σταθμό τα αντιγράφουν τα ΜΜΕ, όπως της είπα - για παράδειγμα - «το θέμα για το οποίο σας έκανα λόγο χθες, έτσι όπως γλαφυρά το παρουσίασα, φιγουράρει σήμερα ανώνυμα σε άρθρο ημερήσιας εφημερίδας της Αθήνας»! ...Βέβαια, η εκπομπή αυτή κόπηκε μετά από μερικές παρουσίες που είχα σε αυτήν, μια εκπομπή που είχε... 5 χρόνια ζωής! Έτσι νόμιζαν ότι θα ανέτρεπαν εμάς. Όμως, είχε ήδη δοθεί το εναρκτήριο λάκτισμα στα οπίσθια του σάπιου εκκλησιαστικού κατεστημένου. Έτσι, ακολούθησαν τα ΜΜΕ με τις αποκαλύψεις πολλών σκανδάλων με πρώτο και «καλύτερο», αυτό, του κίναιδου μητροπολίτη Αττικής Παντελεήμονα Μπεζενίτη!.. 
Μετά, προσπάθησαν να κλείσουν κι εμένα... Να με κλείσουν σε... ψυχιατρείο!... Αλλά ούτε αυτό τους έκατσε. Ο Μιχαλόπουλος, αποδεδείχθηκε Ντον Μπόσκο, αγαπητή «μια»! 
(Σήμερα 15:01 από χρήστη... Ντον Μπόσκο (και οχι Φρόλο) ο Μιχαλόπουλος)


10.
O Ντον Μπόσκο, ήταν μια προσωπικότητα της παπικής εκκλησίας, που έδρασε τον 19ο αιώνα. Ένα κοινό στοιχείο (Μπόσκο - Μιχαλόπουλου) είναι ότι και εκείνος (ο παπικός) ήταν κατηχητής, και έκανε το παν για να μαζέψει τη νεολαία. ............Εγώ επίσης, χρησιμοποιούσα πολύ την ψυχαγωγία, ως κατηχητής, και το μάθημα μου ήταν πολύ ζωντανό και ελκυστικό, ως αποτέλεσμα μιας πολύ επίπονης επεξεργασίας- μελέτης μιας ολόκληρης εβδομάδας, και όχι ολίγων λεπτών - πριν την συνάντηση με τα παιδιά - όπως έκαναν άλλοι φίλοι μου κατηχητές! Μάζευα τα παιδιά μου, και, από τα σφαιριστήρια, τα μάζευα από το σινεμά το «Σοφία» στην Αργυρούπολη που την Κυριακή έβαζε παιδικές ταινίες, τα μάζευα και από το Λύκειο στο οποίο πήγαινα και τους μιλούσα για τα οφέλη του Κατηχητικού. 
(Σήμερα 20:47 από χρήστη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ)

11.
Άλλο κοινό στοιχείο, είναι ότι προσπάθησαν κι εκείνον, τον Μπόσκο, να τον κλείσουν (για το ζήλο του αυτό) σε ψυχιατρείο. Η μεθόδευση, ήταν από την παπική Σύνοδο η οποία έστειλε δυο εκπροσώπους της «αρχιερείς», για να τον παγιδεύσουν τον Μπόσκο. Τον επισκέφτηκαν λοιπόν στο σπίτι του και του είπαν ότι τον περιμένουν στην Σύνοδο που την ώρα αυτή συνεδρίαζε, για να ακούσουν - οι ανώτεροι καρδινάλιοι - τις απόψεις του, που τις βρίσκουν λέει πολύ ενδιαφέρουσες. Στην πραγματικότητα όμως η άμαξα, είχε προορισμό το τρελάδικο το οποίο ήταν μιλημένο και περίμενε έναν κάποιον «τρελό» παπά. ....Ο Μπόσκο όμως τους ψυλλιάστηκε, και προσποιήθηκε ότι θα τους ακολουθήσει. Άλλα δεν μπήκε στην άμαξα, στη φάκα που θα έκλεινε πίσω του (από τους δυο) μόλις αυτός ανέβαινε, και θα τον πήγαινε μόνο του κατευθείαν στο ψυχιατρείο. Έτσι, όταν οι απεσταλμένοι του είπαν να ανεβεί στην άμαξα, εκείνος τους είπε ευγενικά: «Μετά από εσάς, σεβαστοί μονσινιόρ!». Μόλις όμως εκείνοι ανέβηκαν (για λίγο όπως σχεδίαζαν), ο Μπόσκο έμεινε έξω, έκλεισε πίσω τους την πόρτα της άμαξας, και φώναξε στον οδηγό: «Φύγε αμαξά!». Ο αμαξάς, ξεκίνησε αμέσως με μεγάλη ταχύτητα για τον προορισμό του, και δεν έδινε σημασία στις φωνές και στα χτυπήματα που άκουγε πίσω του, από το κουβούκλιο της άμαξας. ...Και έτρεξε στο τρελάδικο, όπου μια ομάδα από άντρες νοσοκόμους περίμεναν στην είσοδο τον «ασθενή», κρατώντας στα χέρια τους τον ζουρλομανδύα που θα του φορούσαν. Αλλά, με μεγάλη τους έκπληξη είδαν (μόλις άνοιξαν την πόρτα της άμαξας) είδαν δυο τρελούς παπάδες - έξαλλους και αναμαλλιασμένους - να διαμαρτύρονται! «Περιμέναμε έναν, και μας έστειλαν δυο» είπαν οι γιατροί, είπαν ότι «έπεσε πολύ δουλειά»! ...Και αφού τους περιποιήθηκαν αναλόγως με ζουρλομανδύες, ενέσεις, ψυχρολουσίες, κλπ, μετά (μετά από επέμβαση της Συνόδου) μετά - μετά, αποκαλύφθηκε ποιοι ήταν! 
(Σήμερα 20:51 από χρήστη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ)

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Ήταν το 1968-1969, όταν υπηρετούσα την υπόλοιπη θητεία μου στο Πολεμικό Ναυτικό, στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας...

Πέμπτη, 3 Ιουνίου 2010

" ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΕ ΔΩΣΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΣΟΥ"

ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ
Αν σ ενδιαφέρει... οι λεπτομέρειες για τον γάμο της Χρουσαλά



http://xairete.blogspot.com/search/label/MARIETTA-XROUSALA

(02/06 12:47 από χρήστη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ)

Αμαν πια με αυτους τους showbizo-γαμους μας τα πρηξαν. Απο τη μια η Λοη, απο την αλλη η Μαστροκωστα και τωρα η Χρουσαλλα. Εμετιλα μιλαμε. Μιλαμε για πολυ εμετικη γελοιοτητα. (02/06 13:57 από χρήστη SHOWBIZOΓΑΜΟΕΜΕΤΙΛΑ)

KAI META THA XORISOYN KAI THA TOYS TROME STH MAPA GIA ALLOUS 2-3 MHNES...TI EGIVE KAI GIATI KAI KONTRA ANALISEIS....VRE OOUST APO DO!!! (
02/06 14:23 από χρήστη Χωρίς Όνομα)

ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΕ ΔΩΣΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΣΟΥ
(
02/06 22:59 από χρήστη Χωρίς Όνομα)

Τι είδους ευχές θέλετε να δώσω στα «παιδιά», και με ποια ιδιότητα να τις δώσω;
(
02/06 23:08 από χρήστη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ)

ΤΙ ΕΥΧΕΣ ΔΙΝΟΥΝ ΣΥΝΗΘΩΣ ΣΕ ΜΕΛΛΟΝΥΜΦΟΥΣ ?? (02/06 23:12 από χρήστη)

ΤΙ ΕΥΧΕΣ ΔΙΝΟΥΝ ΣΥΝΗΘΩΣ ΣΕ ΜΕΛΛΟΝΥΜΦΟΥΣ ?? (02/06 23:32 από χρήστη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ)

ΚΥΡΙΕ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΕ, ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΝΝΕΝΟΗΘΟΥΜΕ , ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΡΑ ΣΑΣ ΣΗΜΕΡΑ .... (02/06 23:34 από χρήστη)

Είχα θυμάμαι, συμμετάσχει κάποτε στη συμπλήρωση ευχών πάνω σε μια κάρτα. Ήταν το 1968-1969, όταν υπηρετούσα την υπόλοιπη θητεία μου στο Πολεμικό Ναυτικό, στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας, στην Τεχνική Διεύθυνση στο γραφείο μελετών και σχεδίων. Εκεί, είχαμε και έναν παρά πολύ ηλικιωμένο κύριο, έναν πολίτη (κάτοικο Αθήνας) που «εργαζόταν» σε μας, αν και ήταν ζωγράφος στα νιάτα του. Τον είχε αναφέρει έλεγαν, και μια Εγκυκλοπαίδεια. Ήταν ένας ταλαίπωρος, που προφανώς από φιλανθρωπία του είχαν προσφέρει αυτή τη θέση. Πήγαινε λοιπόν, να τραβήξει μια γραμμή δυο εκατοστών, και αυτή γινόταν μισού μέτρου καθώς ο άνθρωπος έπεφτε πάνω στο σχεδιαστήριο όπου εκείνη τη στιγμή τον έπαιρνε ξαφνικά ο ύπνος. Ξύπναγε όμως τρομαγμένος, από τη φωνή του... Άδη, που δεν ήταν άλλη από τη φωνή ενός αυθάδη ναύτη, Κουλουριώτη, που είχε τρυπώσει κάτω από το σχεδιαστήριο του γέρου... Έφτασε όμως μια μέρα που είχε γενέθλια, ο άνθρωπος μας, και μαζί με το δώρο που του κάναμε, συμπληρώσαμε και μια ευχετήρια κάρτα. Έγραψε ό,τι ήθελε ο καθένας μας από το γραφείο, και το υπέγραφε... Εγώ συμπλήρωσα: «Εύχομαι: χριστιανά τα τέλη της ζωής υμών, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά!». Όταν ο κύριος αυτός διάβασε και την δική μου ευχή, έγινε έξω φρένων. Έπιασε μια γομολάστιχα, και με το μπλε μέρος της, το σκληρό, αυτό που σβήνει μελάνι, άρχισε με μανία να σβήνει τη δική μου την πρόταση... Εγώ απολύθηκα μετά, και τον έχασα. Μια μέρα διάβασα στην εφημερίδα για το θάνατο του. Είχαν λέει μέρες να τον δούνε, και άρχησαν να τον ψάχνουν. Από ένα δωμάτιο του σπιτιού του, ερχόταν μια μπόχα, και όταν το άνοιξαν, τον βρήκαν εκεί, πεθαμένο και μισοφαγωμένο από τα ποντίκια!..

(Σήμερα 00:05 από χρήστη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ)


se kana karavaki den pigame mixalopoule?
(
Σήμερα 00:10 από χρήστη Χωρίς Όνομα)

Πήγαμε! Και σε μεγάλο καράβι μάλιστα! Στο «Ναυκρατούσα», ένα θεόρατο πλοίο που είχε λάβει μέρος στην απόβαση της Νορμανδίας. Εκεί με έστειλαν το 1967, από το κέντρο εκπαιδεύσεως του Σκαραμαγκά». Στην τεχνική διεύθυνση με μετέθεσαν πολύ αργότερα, για να εκπαιδεύσω το μόνιμο προσωπικό, διότι ήμουν ο μόνος που γνώριζε ναυπηγικό σχέδιο, και εκείνη την εποχή ναυπηγούνταν Κορβέτες μας στα «Ελληνικά Ναυπηγεία», του Νιάρχου. Το βράδυ, έμενα στα υγρά έγκατα της γης, στην καρδιά ενός βουνού όπου οι μυστικές εγκαταστάσεις παράγωγης ηλεκτρικής ενέργειας του ΝΑΤΟ. Έκανα δε τη νύχτα, βάρδια επίβλεψης μηχανημάτων (ατμολεβήτων) σε μια προβλήτα. Ξυλιασμένος από το κρύο, σε μια παράγκα, με τα μηχανήματα παράγωγης ατμού τροφοδοσίας των αγκυροβολημένων πλοίων, για την θέρμανση τους στην καρδιά του χειμώνα... Ακόμα βλέπω εφιάλτες από εκείνη τη βάρδια!
(Σήμερα 00:39 από χρήστη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ)

http://www.freegossip.gr/News.php?ID=8219



Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Παναγιώτης Μιχαλόπουλος: Η ιστορία (τέχνης) της ζωής του…

1. Ένα ενθύμιο της συλλογής μου (το πρώτο) είναι το «βραβείο» μου στην πρώτη τάξη του Δημοτικού σχολείου (ιδιωτικού στη Ν. Σμύρνη) που με έστελνε στα 7 χρόνια μου, η λογίστρια (τότε) μητέρα μου. Το βραβείο, ήταν ένα εικονογραφημένο παραμύθι, το «ο πιστός μολυβένιος στρατιώτης», του Άντερσεν.
2. Μεγάλη δε ήταν η χαρά μου όταν μου αγόρασαν το πρώτο σχολικό βιβλίο μου, το αναγνωστικό με «τα καλά παιδιά» για εξώφυλλο... Τόση μεγάλη χαρά, που βγήκα με το βιβλίο στην αυλή στο μεγάλο μας κήπο, και χόρευα - χοροπηδητά!

3. Μετά, η συλλογή μου εμπλουτίστηκε με τα ενθύμια που έπαιρνα κάθε χρόνο στην αποφοίτηση από τάξη σε τάξη, στο κατηχητικό σχολείο, στο κατώτερο, σαν μαθητής του Δημοτικού, στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’50. 

Είναι στη συλλογή μου. Υπέροχες καρτέλες με έχρωμη θρησκευτική εικονογράφηση. 

Στο σχετικό ντοσιεδάκι δε, έχω και φωτογραφίες με όλα τα παιδιά, τους συμμαθητές μου στην είσοδο της εκκλησίας της ενορίας μου (Ζωοδόχος Πηγή, Άνω Δάφνης – πρώην Κατσιπόδι). Σε μια δε από αυτές, είμαι δίπλα στον νεαρό τότε κατηχητή μου, τον Νικόλαο Δρόσο (γείτονα μου, κοντά στο σπίτι που γεννήθηκα) τον σημερινό γέροντα μητροπολίτη Καρπενησίου!..


4. 
Όταν δε κυκλοφορήσαν στην Ελλάδα τα κόμικς του Ντίσνεϋ, ήμουν (μαθητής ακόμα του Δημοτικού), ήμουν από τους πρώτους που έσπευσε να αγοράσει τα σχετικά τεύχη. 



5. Και η συλλογή μου μεγάλωνε με τα «Κλασσικά εικονογραφημένα»!..


6. Και φτάνουμε στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’70, όταν ένα τροχαίο (χτύπησα στο πόδι) με έριξε με γύψο στο κρεβάτι του Ασκληπιείου της Βούλας.
Με επισκέφτηκε τότε ένα παλιό κατηχητόπουλο μου (τότε πήγαινε δημοτικό στο Αιγάλεω), διάσημος αρχιτέκτονας πια, ο Θεόδωρος Κοντοπίδης, με μάστερ στην Αμερική. Με ρώτησε αν θέλω να μου ψωνίσει κάτι από το περίπτερο, και εγώ του ζήτησα τον… «Αστερίξ»! 
Εκείνος τότε, έδειξε έντονα ότι ντρέπεται (σοβαρός άνθρωπος) να πάει να ζητήσει ένα τέτοιο περιοδικό! Τελικά πήγε!
Ας είναι αναπαυμένη η ψυχούλα του καλού αυτού παιδιού, που «έφυγε» νεότατος (πολύτεκνος – οικογενειάρχης - υποψήφιος καθηγητής πανεπιστημίου) το 1998!..

7. Ένα δε βιβλίο μου, τα «Γράμματα Διαμαρτυρίας» που εξέδωσα στην δεκαετία του ’80, ήταν διακοσμημένο με δικά μου σκίτσα που έφτιαξα τότε (σαν σχεδιαστής) με το πενάκι μου της σινικής μελάνης.

8. Παράλληλα τότε, έκανα και γνωριμίες γάμου. Σε αυτές, στόχος πρώτος ήταν η επικοινωνία, η αγνή φιλία, με αποτέλεσμα να βλεπόμαστε με αρκετές κοπέλες σαν φίλοι περιστασιακά, ακόμα και αν δεν ευδοκίμησε (είτε από μέρους τους ή από μέρους μου, ή από κοινού) ο απώτερος στόχος. 

Η Ελένη μάλιστα (η σημερινή «κυρία» Ελένη) είχε γνωρίσει παρά πολλές από τις κοπέλες αυτές. 

Όπως την Αμαρυλλίδα από την Ν. Σμύρνη, την Φωτεινή Καϊμάκη μια καθηγήτρια φιλόλογο από τον Άγιο Δημήτριο, μια θεολόγο από τον Ασπρόπυργο, μια Ευγενία - ψευτοθεούσα - κοινωνική λειτουργό του Νοσοκομείου Παίδων, μια βοηθό χειρουργείου νοσοκομείου οφθαλμιατρείου, μια οικονομολόγο – την Ελένη Αργυριάδου από την Μυτιλήνη, την Αγγελικούλα από την Σαλαμίνα (που της έραψε της Ελένης και το φόρεμα της εγκυμοσύνης της στον Παύλο) και πολλές άλλες κοπέλες…

Όπως ΚΑΙ μια κοπέλα, την Καλλιόπη - ψευτοθεούσα κι αυτή - η οποία έμοιαζε στην Ελένη στο ότι ξαναβρεθήκαμε και με αυτήν μετά από μακρά διακοπή (είχε αρραβωνιαστεί κι αυτή και χώρισε). 

Με αυτήν την Καλλιόπη λοιπόν, και την Ελένη (πριν παντρευτούμε) βγήκαμε οι τρεις μαζι έξω μια μέρα, και πήγαμε στο θέατρο Ακροπόλ (τους κέρασα τα εισιτήρια), τότε, σε μια βόλτα μας. Έπαιζε ο Βουτσάς, και εμείς ήμασταν πρώτη θέση στο κέντρο στον εξώστη. Εγώ στη μέση, και οι κοπέλες δίπλα μου. 
Δεν την είδαμε όμως όλη την παράσταση, διότι για πρώτη φόρα έβλεπα στο θέατρο τέτοια προστυχιά (το έργο ήταν απαράδεκτο) και αποχωρήσαμε αφού ξεφώνησα επί τόπου τον Βουτσά αποκαλώντας τον «ντουλάπα του αίσχους»! 
Είχε από τότε χοντρύνει σε όλα του ο «ηθοποιός» αυτός.


9. Τα θυμήθηκα όλα αυτά τώρα που τη συλλογή μου (σε DVD πια) την πλούτισε και ο «Ελέφαντας Χόρτον»!..
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho-YZYTFCMfDyK-gdoPejhFj-rEI-kCVPfhVTIK4sXnbIk2OtRvw4BBSmZsY-5Ya07JQ4XsF29JSYscpHwcR97mkMpEhfJwAEtKVMMBmEuPsBgZ_-hGrqjLi3lxTcPq4LLg0pa7Wh0xlQg/s1600/XORTON.jpg

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Ένα τραγούδι που γράφτηκε το 1935 (εγώ γεννήθηκα το 1945) και το εμπέδωσα το 2005…

Τετάρτη, 20 Ιανουαρίου 2010


Σας θυμίζει τίποτα 75 χρόνια μετά;


Ένα τραγούδι που γράφτηκε το 1935 (εγώ γεννήθηκα το 1945) και το εμπέδωσα το 2005…

" Βρε πώς τη δουλεύουνε εντάξει στην Ελλάδα κάθε μηχανή, όλοι οι παλαβοί να είν' απέξω...

...και οι γνωστικοί μεσ' στο Δαφνί.".

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Νέα συνομιλία της κυρίας Ελένης, με άλλο γείτονα τη φορά αυτή.


Κυρία Ελένη: «Λυσιστράτη» στο σπίτι, στον Παναγιώτη, και… «Φρύνη» στη γειτονιά, στον κάθε γερο-παραλυμένο!..

 
Αυτή τη φορά όμως, ο συνομιλητής της, δεν ήταν κανένα ραμολί που θα καθόταν ευχαρίστως να την ακούει και να την χαζεύει.


Έναν άλλον γείτονα κατάφερε να ξεμοναχιάσει σήμερα η γνωστή «κυρία». Ένα γείτονα, με τον οποίον επεδίωξε και έπιασε κουβέντα, σήμερα το μεσημέρι, στην πρόσοψη του σπιτιού μου. 

Και στον οποίον άρχισε πάλι - σύμφωνα με την πάγια τακτική της - να με κατηγορεί. 

Αυτή τη φορά όμως, ο συνομιλητής της, δεν ήταν κανένα ραμολί που θα καθόταν ευχαρίστως να την ακούει και να την χαζεύει. Εδώ, στον έξυπνο, ντόμπρο, ώριμο και μορφωμένο αυτόν άνθρωπο, δεν έπιασαν τα φραστικά «κουνήματα» και τα εκφραστικά ψευτο-μυξοκλάματα της!

Άρχισε λοιπόν να του πιπιλίζει το μυαλό με την γνωστή σας αυτή ιστορία με τον λογαριασμό του ηλεκτρικού που τάχα δεν πληρώνω. 

Βρήκε όμως τον μάστορα της και τον δάσκαλο της, αφού ο γείτονας αυτός, ο κ. Νίκος, ήταν ενημερωμένος από εμένα. Της απάντησε λοιπόν ότι από όσο γνωρίζει τα πληρώνω όλα εγώ, και μόνο στον τελευταίο λογαριασμό προέκυψε μια καθυστέρηση αφού θα έπαιρνα την σύνταξη μου λίγες μόνο μέρες μετά τη λήξη του. Προέκυψε δε και μια διαφωνία από τη σπατάλη που έκαναν. Και που παραταύτα, δεν ήταν διατεθειμένοι, ούτε ένα ευρώ να πληρώσουν σαν συμμετοχή. Τόσο η κυρία από τα έσοδα της (τη σύνταξη της, το νοίκι που εισπράττει, και την έξτρα εργασία της), όσο και ο γιος από τον μισθό του που από ό,τι άκουσα χτες, γρήγορα θα διπλασιαστεί αφού καταθέτει όπου να’ναι το πτυχίο του στην εταιρία που εργάζεται.

Η κυρία όμως, παρά το ότι αποστομώθηκε, δεν αισχυνόταν να συνεχίσει, και συνέχισε να με κατηγορεί στον άνθρωπο. 

«Δεν μας υπολογίζει για οικογένεια του», είπε η κυρία. Ο άνθρωπος όμως που γνώριζε, της απάντησε ότι ξέρει πολύ καλά πως αυτοί είναι που δεν με υπολογίζουν, αυτοί είναι που χρόνια τώρα με έχουν εγκαταλείψει, και όχι μόνο, αλλά και που κάνουν εναντίον μου έναν καθημερινό εξοντωτικό πόλεμο, επιδιώκοντας συντονισμένα και συστηματικά την ηθική και φυσική μου εξόντωση! 

Τότε η «κυρία», του είπε και το τελευταίο της παράπονο, ότι μοίρασα λέει φυλλάδια στη γειτονιά και ότι την εκθέτω τάχα με αυτά. 

Και τότε ο άνθρωπος, της απάντησε:

«Ναι, το έχω διαβάσει κι εγώ το έντυπο αυτό. Και πιστεύω ως αληθινά τα όσα γράφει, ο κύριος Παναγιώτης που είναι ένας κύριος αξιοπρεπέστατος. 
Αν εσείς κυρία Ελένη νομίζετε ότι σας αδικεί, γράψτε κι εσείς ένα άλλο κείμενο και ανασκευάστε αν μπορείτε τα γραφόμενα του Παναγιώτη. 
Αλλά εσείς…

α) Ούτε να πληρώσει τον λογαριασμό αφήσατε τον Παναγιώτη, και τρέξατε στον εισαγγελέα για να προλάβετε να τον χαρακτηρίσετε σαν σκληρό άνθρωπο, και…

β) Ούτε και απαντάτε σε αυτά που λέει ο άνθρωπος στο «φυλλάδιο», σαν απολογία του στην πρώτη σας καταγγελία, πριν από μια εβδομάδα. Αλλά σπεύσατε ξανά (λίγες μέρες από την πρώτη εισαγγελική εντολή που πήρατε για τον λογαριασμό της ΔΕΗ), σπεύσατε ξανά στις αστυνομίες με νέα εντολή για να τον φιμώσετε, επισυνάπτοντας το κείμενο αυτό του Παναγιώτη για το οποίο άλλος καλοθελητής γείτονας σας ενημέρωσε. 

Άλλωστε αυτό το κείμενο όπως ξέρετε, είναι αναρτημένο στο μπλογκ του ανθρώπου, στο ιστολόγιο του, αυτό που υποστηρίζετε ότι σας συκοφαντεί! 
Σας «συκοφαντεί», που αναγκάζεται ο άνθρωπος (που πνίγεται από αγανάκτηση) και λέει το προσωπικό του παράπονο. Που εξωτερικεύει δημόσια - στο Ίντερνετ - τον αβάσταχτο πόνο του. 

Ενώ, αντί να προσπαθείτε με εισαγγελείς και αστυνομίες να τον φιμώσετε (και να του ρίχνετε έτσι φιμωμένο σαν τον έχετε, να του ρίχνετε ανενόχλητη, με ασφάλεια, αθόρυβα και μουλωχτά στο σκοτάδι τις μπηχτές σας) θα μπορούσατε κυρία Ελένη να απαντήσετε κι εσείς εκεί στο μπλογκ του, που είναι ένα ελεύθερο βήμα, να απαντήσετε και να εκφραστείτε δημόσια και σεις. 

Αλλά τα θέλετε όλα δικά σας. Εσείς, σαν αντι-οικογένεια, προς τον Παναγιώτη. Να λέτε μόνο εσείς, και να παραπληροφορείτε τους πάντες, και τους γνωστούς του Παναγιώτη και όλη τη γειτονιά. Να έχετε εσείς όλα τα δικαιώματα από το σπίτι και τα χρήματα του Παναγιώτη και καμιά υποχρέωση προς τον άνθρωπο αυτό. Έτσι δεν είναι;»

Και η κυρία κατέβασε τα μούτρα, δεν απάντησε, αποχώρησε, και άφησε τον άνθρωπο να συνεχίσει το δρόμο του, τη δουλειά του. 




Σάββατο, 2 Οκτωβρίου 2010


Κυρία Ελένη: «Λυσιστράτη» στο σπίτι, στον Παναγιώτη, και… «Φρύνη» στη γειτονιά, στον κάθε γερο-παραλυμένο!..


ΣΧΕΤΙΚΑ:

Το πρόβλημα με την «κυρία» Ελένη, σύζυγο Παναγιώτη.

Η κυρία Ελένη-«Λυσιστράτη» (σύζυγος Παναγιώτη), σε νέα ανάρτηση (ανάρτηση χαρακτηρισμένη με την ετικέτα «εγκλήματα») του ιστολογίου αυτού!..

Αυτά λοιπόν τα νέα της κυρα-Λένης

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Κυρία Ελένη: «Λυσιστράτη» στο σπίτι, στον Παναγιώτη, και… «Φρύνη» στη γειτονιά, στον κάθε γερο-παραλυμένο!..

 
Στην αστυνομία της περιοχής μου (του Ελληνικού) ήμουν πάλι χτες το απόγευμα! Μου τηλεφώνησε και με κάλεσε η αστυφύλακας κ. Παρασκευοπούλου. 

Ευγενέστατη, με ενημέρωσε ότι «δυστυχώς» η κυρία Ελένη, τους πήγε και νέα (τη δεύτερη μέσα σε μια εβδομάδα) εισαγγελική εντολή. Έτσι έγινε το ραντεβού στο τμήμα, υπόθεση ρουτίνας πια, αφού η υπόθεση «είναι γνώστη στην υπηρεσία». Έτσι, γνώρισα και έναν ακόμα άγγελο, εκεί, την αστυφύλακα που σας έλεγα και που ήταν χτες αξιωματικός υπηρεσίας...

Στη νέα αυτή καταγγελία της η «κυρία» μου, είχε «συνημμένο» και ένα δακτυλογραφημένο έντυπο, ένα έντυπο που τύπωσα προχθές στον εκτυπωτή μου, και που ήταν μια αντιγραφή τριών αναρτήσεων του μπλογκ «χαίρετε» αναφορικά με την κυρία.

Μιλάμε δηλαδή για τις αναρτήσεις:

Το πρόβλημα με την «κυρία» Ελένη, σύζυγο Παναγιώτη.

Η κυρία Ελένη-«Λυσιστράτη» (σύζυγος Παναγιώτη), σε νέα ανάρτηση (ανάρτηση χαρακτηρισμένη με την ετικέτα «εγκλήματα») του ιστολογίου αυτού!..

Αυτά λοιπόν τα νέα της κυρα-Λένης


Πώς προέκυψε η ανάγκη αυτής της εκτύπωσης, και ποιος ο σκοπός της, και πώς βρέθηκε στα χέρια της «κυρίας»; Να σας εξηγήσω:

Βγήκα προχθές στην αυλή, και είδα την κυρία που είχε βγει από το σπίτι, να συνομιλεί με ένα μεσόκοπο γείτονα μας. Δεν έγινα αντιληπτός, πλησίασα τα κάγκελα και την άκουσα να με κατηγορεί. Όταν με είδε, σταμάτησε βέβαια την εκπομπή της.

Τότε σκέφτηκα να ενημερώσω τον γείτονα, και τύπωσα το έγγραφο αυτό που λέγαμε, για να του το δώσω. Εκείνος δεν ήθελε να το πάρει, και αναγκάστηκα μετά να του το ρίξω κάτω από την πόρτα του. Φαίνεται πως αυτό ήταν και το αντίγραφο που έπεσε (πάσα από τον γείτονα) στα χέρια της κυρίας.

Μάλιστα, μετά από το περιστατικό αυτό με την κυρία να με κουτσομπολεύει, θέλησα να της κάνω ένα πείραγμα – κομπλιμέντο όταν αυτή (μετά την εκπομπή της) μπήκε στο σπίτι και πρόσεξα ότι το φουστάνι της φέγγιζε πολύ και αποκαλυπτικά. Της είπα τότε με γλυκό τρόπο ότι αυτή η ενδυματολογική διαφάνεια, την κάνει πολύ… σέξι! Για να εισπράξω σαν απάντηση της ένα «άντε στο διάολο, ρε!».

Αλλά φαίνεται ότι έχει σύστημα της, η κυρία, να με διαβάλει σε όλη τη γειτονιά. 

Θυμάμαι που την είχα ακούσει προ ετών να λέει στον καλό μας γείτονα τον κύριο Παναγιώτη δίπλα, ότι είμαι τεμπέλης, κάτι που έκανε τον άνθρωπο να αγανακτήσει εναντίον της και να της απαντήσει ότι «εμείς τον ξέρουμε τον κ. Παναγιώτη από το 1975 και ξέρουμε πόσo σκληρά εργάζεται! Εργάζεται από παιδί! Κι αν έχει τώρα μια ατυχία, μια ανεργία, είναι σκληρό και άδικο να τον στήσουμε στον τοίχο και να τον πυροβολούμε!».

Θυμήθηκα τον καλό αυτόν γείτονα τον κ. Παναγιώτη, διότι αν κατάλαβα καλά από κάτι που πήρε το μάτι μου, μάλλον γλέντια και χαρές είχαν στο σπίτι τους πριν από ένα μήνα. Μάλλον θα πάντρεψε την μια από της δυο κόρες του, την Στέλλα, που είναι δικηγόρος. Δεν μου έκανε εντύπωση το ότι δεν με εκκάλεσε. Σκέφτηκα ότι θα έκανε κλειστό γάμο ο άνθρωπος για το παιδί του, και ότι δεν θα είχε γείτονες για προσκεκλημένους.

Έτσι πίστευα μέχρι προχθές, όταν ένα άλλο περιστατικό με έβαλε σε αμφιβολία… 
Αν με εκκάλεσε δηλαδή, και κάποιος - μέσα από το σπίτι μου, εξαφάνισε την πρόσκληση για να με εκθέσει! 

Συνάντησα λοιπόν προχθές τυχαία την Δέσποινα που μένει δίπλα μας, που εκείνη την ώρα είχε παρκάρει εκεί το αυτοκίνητο της από το οποίο ξεφόρτωνε καλάθια με μπομπονιέρες. Χαιρετηθήκαμε εγκάρδια, και την ρώτησα αν παντρεύεται. Μου απάντησε καταφατικά, και απόρησε για το πώς και δεν το ξέρω αφού λέει μας έστειλε πρόσκληση. «Πρόσκληση, πού;», την ρώτησα. «Την δώσαμε στην κ. Ελένη», μου απάντησε το κορίτσι. 

Αυτά προχθές. 

Σήμερα, λίγο πριν που βγήκα να πάρω εφημερίδα, είδα δίπλα στην αυλή τους την υποψήφια νύφη με την μητέρα της την κ. Μαίρη με την οποία σαν γείτονες ζήσαμε και γεράσαμε εδώ στο Ελληνικό. Μεταξύ αστείου και σοβαρού της είπα: Έμαθα κ. Μαίρη ότι παντρεύετε την κόρη σας και ότι καλέσατε όλους τους καλούς γείτονες, όλους, εκτός από εμένα! 

Η κ. Μαίρη μου απάντησε ότι δεν έχω δίκιο διότι έστειλε πρόσκληση! «Στο όνομα Ελένη Βελέντζα;», την ρώτησα. «Όχι», απάντησε η Δέσποινα, «στο όνομα Παναγιώτης Μιχαλόπουλος»! Και για να μην υπάρξει παρεξήγηση, η κοπέλα πρόσθεσε: 

«Σήμερα κ. Παναγιώτη, είναι ο γάμος στις 7 το απόγευμα, εδώ στην ενορία μας, στον άγιο Τρύφωνα στα Σούρμενα, και σας καλώ προφορικά, διότι δεν έχω άλλη πρόσκληση!». 

http://xairete.blogspot.com/search/label/KYRIA-ELENH