ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ έγραψε
Δευτέρα, 2 Ιουνίου 2008 11:10 πμ:
Στον ποταμό Σακουλέβα της Φλώρινας έγινε μια παρόμοια ομαδική βάφτιση από τον νεο-εγκατεστημένο τότε (1968, 1969) μητροπολίτη π. Αυγουστίνο Καντιώτη. Επρόκειτο για ολόκληρες οικογένειες πρώην μωαμεθανών (προηγήθηκε κατήχηση) 100 ατόμων, αθιγγάνων της περιοχής, στους οποίους οι χριστιανοί έφτιαξαν και σπιτάκια για να μένουν μόνιμα εκεί.
Εγώ, υπηρετούσα τότε τη θητεία μου στο πολεμικό ναυτικό και δεν μπόρεσα να πάω στο μεγάλο αυτό γεγονός. Προθυμοποιήθηκε όμως να το καλύψει η τηλεόραση, η ΕΡΤ (μόνο κρατική ήταν τότε), της οποίας διευθυντής ήταν ένας χριστιανός δημοσιογράφος. Ξεκίνησαν μάλιστα και πούλμαν από την Αθήνα με χριστιανούς που ήθελαν να παρευρεθούν στην βάφτιση, και σε ένα από αυτά ήταν και η μητέρα μου. Όταν όμως έφτασαν στα Τέμπη, έπεσαν σε στρατιωτικό μπλόκο και τους υποχρέωσαν όλους να γυρίσουν πίσω. Το ίδιο και η τηλεόραση! Η αίτια; Η στρατιωτική «κυβέρνηση» φοβήθηκε λέει, και δεν ήθελε να γίνει τόσο γνωστό το γεγονός με μια τέτοια προβολή για να μην θυμώσει λέει η Τουρκία! Γιατί να θυμώσει; Δεν ήταν τούρκοι οι άνθρωποι (και να ήταν;) αλλά κάτοικοι Φλώρινας. Τόσο χέστηδες μπροστά στην Τουρκία ήταν ακόμα και αυτοί οι «ηρωικοί επαναστάτες» (τρομάρα τους) της απριλιανής χούντας!..
ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗ
ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ έγραψε
Δευτέρα, 2 Ιουνίου 2008 11:10 πμ:
«Ποιοι τολμούν και ομιλούν για χούντες και για δημοκρατική Εκκλησία! Μήπως, λέω, μήπως, εσείς που γίνατε Κατηχητής από τα χεράκια του χουντικού Ιερωνύμου Κοτσώνη;»
Καλημέρα φίλε, και καλή εβδομάδα! :-)
Εγώ, και εγώ φίλτατε, έχω κάθε δικαίωμα, ναι, να μιλάω για χούντες και για δημοκρατική Εκκλησία! Σας πείραξε; Τι ιδέα έχετε εσείς από Εκκλησία; Είδατε ότι αναφέρω πως είμαι «Χριστιανός Ορθόδοξος», ε; Εσείς τι είστε; Είδατε ότι αναφέρω πως είμαι «Παλαίμαχος Κατηχητής πτυχιούχος Αποστ. Διακονίας της Εκκλ. της Ελλάδος». Πώς νομίσατε ότι έγινα κατηχητής; Φαντάζεστε κάτι σαν χειροτονία; Λάθος το φαντάζεστε! Η αναφορά μου στον Αρχιεπ. Ιερώνυμο Κοτσώνη αφορά στην τελετή παράδοσης του πτυχίου μου από τη σχολή στην οποίαν αυτός παραβρέθηκε και μας παρέδωσε την αποφοιτήριο περγαμηνή. Καταλάβατε; Όταν πήγα στη σχολή, με δεχτήκαν με δυσκολία διότι είχα χάσει πολλά μαθήματα (τα αρχικά) λόγω του ότι υπηρετούσα τη θητεία μου νωρίτερα στο πολεμικό ναυτικό. Είχα να κάνω εκεί με ιερά τέρατα συμμαθητές, με ανθρώπους ιερωμένους, με πτυχιούχους ή τελειοφοίτους πανεπιστήμιου, και εγώ ήμουν ένας απλός τεχνολόγος μηχανικός. Ήταν μεγάλο το ρίσκο της διεύθυνσης να με δεχτεί, και με δέχτηκε διότι είχε ακούσει πολλά καλά λόγια για μένα. Εγώ φίλε, δεν έλαβα το χρίσμα στη σχολή αυτή, διότι ήμουν ήδη κατηχητής επιτυχημένος από την εποχή της δημοκρατίας, επί Γεωργίου Παπανδρέου, στα μέσα της δεκαετίας του ΄60 όταν ανέλαβα κατηχητικό (Εσταυρωμένος, Αιγάλεω) σε νεαρή ηλικία, σπουδαστής τότε στη Σιβιτανίδειο. Τι έγινε λοιπόν στη σχολή; Στο τέλος της φοίτησης (αυτήν την πρόλαβα!) συνηθίζεται να αναθέτουν σε έναν σπουδαστή να παρουσιάσει ένα μάθημα κατηχητικού (που η διεύθυνση θα υποδείξει) με ακροατές και κριτές βαθμολογητές τους υπόλοιπους συμφοιτητές εκεί στην Αποστολική Διακονία. Επέλεξαν λοιπόν εμένα να κάνω αυτήν την επίδειξη, για να αποδείξω τη «φήμη» μου, ή διαφορετικά να εκτεθώ και να αποχωρήσω ντροπιασμένος στερούμενος έτσι και του πτυχίου. Ε, λοιπόν, «αρίστευσα» κατά γενική ομολογία! Το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο όπως και με τα παιδιά. Ενθουσιασμένοι οι συμμαθητές μου σηκώθηκαν όρθιοι στο τέλος και με καταχειροκρότησαν!.. Με συγκίνηση στα αναφέρω αυτά, χωρίς καμιά έπαρση. Βέβαια, αργότερα όταν είδα τη διαγωγή του Ιερώνυμου (στα εκκλησιαστικά κυρίως), έβγαλα την περγαμηνή με την υπογραφή του από το κάδρο και την έκανα κομμάτια!
Είμαι χριστιανός δημοκράτης, φίλε, και γι αυτό μαρτύρησα 27 μήνες στο πολεμικό ναυτικό, και είναι θαύμα το πώς κατάφερα να επιζήσω μέσα σε έναν τέτοιο διωγμό, εκεί και τότε στη θητεία μου στην «Ελλάδα των ελλήνων χριστιανών» της μασονοκίνητης χούντας. Κατάλαβες;
«Ή μήπως δεν καταλάβατε ότι υπήρχε χούντα στην Ελλάδα η οποία και τον επέβαλε ως Αρχιεπίσκοπο στη μελανώτερη διαδικασία εκλογής Αρχιεπισκόπου στη σύντομη διάρκεια ζωής που έχει η Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία! Μάλλον και εσείς ήχατε πολύ διάβασμα εκείνη την περίοδο, όπως και ο Μακαριστός κυρός Χριστόδουλος, και δεν αντιληφθήκατε το δράμα που παιζόταν στην Ελλάς-Ελλήνων-Χριστιανών (οποίος φαρισαϊσμός)!»
Εσείς που το αντιληφθήκατε, τι κάνατε; Εγώ σας ανάφερα σχετικά με το πόσο «καλοπέρασα» εκείνη την εποχή. Και παρά ταύτα, έχω και ένα καλό λόγο να πω γι αυτόν τον άνθρωπο, τον Ιερώνυμο. Έχω να πω ότι διαμαρτυρόμενος για τα έργα του αόρατου δικτάτορα (του Ιωαννίδη), για τους βασανισμούς, είχε υποβάλει την παραίτηση του. Αυτή την παραίτηση λοιπόν βρήκε ο Ιωαννίδης όταν ήρθε στα πράγματα πιο δυναμικά, στη δεύτερη φάση της χούντας, την πιο σκληρή (Πολυτεχνείο, πραξικόπημα στην Κύπρο, κλπ) και την εκμεταλλεύτηκε για να φέρει στον θρόνο της αρχιεπισκοπής τον διαβόητο (ίσως «δημοκράτη» για εσάς) τον από Ιωαννίνων Σεραφείμ Τίκα!..
«Όσον για τον αφορισμό των ομοφυλοφίλων από τον Μακαριστό κυρό Χριστόδουλο ας μην το σχολιάσω καλύτερα. Όσοι γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις γέλαγαν μέρες μετά τις δηλώσείς του.»
Ποιον αφορισμό;
«Κύριε Μιχαλόπουλε, η Εκκλησία δεν είναι εδώ για να αφορίζει!»
Ποιον αφόρισε;
«Ας αφήσουμε τις κρίσεις και τους αφορισμούς στα χέρια του Θεού!»
Έχει, κρίση η Εκκλησία, φίλε, δεν είναι κάτι το άβουλο κάτι το μουσειακό. Και αν έχει δικαίωμα ακόμα και ένας απλός σύλλογος να εγκρίνει ή να απορρίπτει τα μέλη του, τότε ποιος θα αρνηθεί αυτό το δικαίωμα σε έναν τόσο μεγάλο και ιερό θεσμό; Δεν έχετε ακούσει την περίπτωση με τη συκιά (δεν κάνω υπαινιγμό για τους ομοφυλόφιλους) που ξεράθηκε; Δεν έχετε ακούσει για την παραβολή της αμπέλου μετά κλίματα, και για την παραβολή του άκαρπου δέντρου που γίνεται καυσόξυλο;
«Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός δέχθηκε να έρθει στον κόσμο για να σώσει εμάς τους ελαχίστους και αμαρτωλούς. Συναναστράφηκε με ανθρώπους αμαρτωλούς, τους δέχθηκε κοντά Του. Κανένα δεν καταπίεσε να Τον ακολουθήσει, ούτε τους καταδίκασε αλλά ούτε και τους αφόρισε.»
Δεν ήρθε, τότε, για να καταδικάσει (αυτό θα γίνει στην δεύτερη Παρουσία του) αλλά για να μας διδάξει. Πώς θα μας δίκαζε αν είχαμε άγνοια; Συναναστράφηκε με αμαρτωλούς, ναι, αλλά όχι σαν διαπλεκόμενος με αυτούς αλλά για να τους φέρει στον δρόμο του Θεού. Έτσι δεν είναι; Και την πόρνη εκείνη που την έσωσε από τον λιθοβολισμό, δεν την δικαιολόγησε αλλά την μάλωσε και την νουθέτησε λέγοντας της να φύγει και να μη ξανααμαρτήσει. Θυμάστε;
«Ο άνθρωπος όσο ζει έχει τη δυνατότητα και την ελευθερία από τον Κύριο μας να αποφασίζει μόνος του για το δρόμο που θα ακολουθήσει στη σύντομη φθαρτή και επίγεια ζωή του, αναλαμβάνοντας όμως και τις επιπτώσεις των πράξεων του απέναντι στο Θεό κατά την ημέρα της Κρίσεως!»
Συμφωνούμε!
«Οπότε πιστεύω ότι θα έπρεπε να είστε λιγότερο επικριτικός με τους συνανθρώπους σας και να δίνεται καθημερινά μάχη για τη ψυχή σας και το συνάνθρωπό σας ανεξάρτητα με το τι πιστεύει αυτός!!!»
Είμαι επικριτικός, και, για τον εαυτό μου! Η μάχη πρέπει να είναι διπλή, όπως λέτε, όχι μόνο για την ψυχούλα μας, αλλά και για τον συνάνθρωπο μας, και αυτό δεν μας εμποδίζει να λέμε την άποψη μας, να υποστηρίζουμε την χριστιανική ηθική (αντίθετα, μας επιβάλλεται) επειδή ο άλλος ζει στην πλάνη και στο ψέμα και μέσα στα αμαρτωλά του πάθη αμετανόητος και επομένως άξιος αιώνιας καταδίκης, όπως σωστά αναφέρατε..
Χαίρετε! :-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου